Martxoak 21: POESIAren MUNDU EGUNA

Martxoaren 21ean,  UNESCO-k "POESIAREN MUNDUKO EGUNA"ospatzen du, eta hizkuntza poetikoaren indarrari eta guztiok dugun sortzeko ahalmenari buruz hausnartzera gonbidatzen gaitu.

Poesia dela medio, hizkuntza aniztasuna babestea da ekintza honen helburu nagusia, meatxupean dauden hizkuntzak komunikaziobide artistikorako ere erabil daitezen.

Hona hemen hiru idazleren hainbat poema:

KIRMEN URIBE

KUKUA

 Apirilaren hasieran entzun zuen aurrena kukua.

Urduri zebilelako beharbada,

 kaosa ordenatzeko joera horrengatik beharbada,

kukuak zein notatan kantatzen zuen jakin nahi izan zuen.

 Hurrengo arratsaldean, hantxe zegoen basoan zain, 

diapasoia eskuan, kukuak noiz kantatuko.

Diapasoiak ez zioen gezurrik.

Si-sol ziren kukuaren notak.

 Aurkikuntzak bazterrak astindu zituen. 

Mundu guztiak frogatu nahi zuen benetan 

nota horietan kantatzen ote zuen kukuak. 

Baina neurketak ez zetozen bat.

Bakoitzak bere egia zuen.

  Fa-re zirela zioen batek, Mi-do besteak.

 Ez ziren ados jartzen.

Bitartean, kukuak kantari jarraitzen zuen basoan:

ez si-sol, ez fa-re, mi-do ezta ere.

Mila urte lehenago bezala,

 kukuak kuku, kuku kantatzen zuen.

                                                                      

                                            LIBURUA

Behin amak

azokara eraman ninduen.

Han txito bat erosi zidan.

Txitoa kartoizko kutxa batean zetorren.

Amak nire eskuetan

jarri zuen kutxa.

Senti nezakeen

nire esku-ahurretan

txitoaren hanka txikiak.

liburua horixe da:

kartoizko kutxa bat

barruan zerbait bizia duena.

JOXEANTONIO ORMAZABAL

                                 

                               IÑURRIA  URETAN

Igoko luke zuhaitzik altuena

baina ez luke pasatuko

errekarik txikiena.

Inurri batek

eman dit gaur pena.

Urak zeraman

errekan behera.

Hankak mugitu arren

alde batetik bestera

ezin irten lehorrera.

Nik ez dut nahi ikusi

inurririk uretan,

ez malkorik begietan

ez penarik bihotzetan.

                                                         BELTZAK

Beltzak ez dira ongi bizi

zurien artean.

Ez al dituzu ikusi

zeure etxeko atean?

Iruditzen zait

askotan hobeto bizi dela

txakurra katean.

Denok berdinak garela

esaten dugun bitartean

gezurrik eta goserik

ez da falta

gure gizartean.

INFINITU

Zenbat ur tanta daude
itsas zabalean?
Zenbat izar
zeru urdinean?
Zenbat letra
liburuetan?
Zenbat minutu
ote ditu
mundu zahar honek?
Infinitu.
Zenbat malko isuri dira
sufrimentuaren ontzitik?
Zenbat musu banatu dira
maitasunaren kutxatik?
Infinitu.
Baina infinitu
zenbat da, aizu?
Malkoak ur tanta
bihurtzen direnean
minutuak letra
eta izarrak musu
infinitu zenbat den
orduan jakingo duzu.

MIKEL ZARATE

                               BALET  ZORAGARRIA

Urdinaren pozetan

txoriak kantari,

haizeari musuka

dantzan larrosa bi.

Argi eta kolore,

usai eta bizi,

udaberri goizeko

balet zoragarri.

JENDEA ETA HERRIA

Hor dago, hor dabil jendea: artalde, uholde, nortasun gabea. Hor dago, hor dabil herria: gizarte, elkarte, nortasun zalea, zurea, nirea, gurea.

AZKENEAN... 

Puntaren puntan punta zorrotza zuen arkatzak. Baina puntaren puntan punta zorrotzagoa behar omen zen. Eta zorroztu ta zorroztu..., arkatza txirlora bihurtu zen.